De kunst van Gil Elvgren (deel één)

Gil Elvgren (1914-1980) was de belangrijkste pin-up en glamourkunstenaar van de 20e eeuw. Tijdens zijn professionele carrière, die halverwege de jaren dertig begon en meer dan veertig jaar duurde, vestigde hij zich als een favoriet van pin-upverzamelaars en fans over de hele wereld.

Hoewel de meeste van zijn werken voor commercieel gebruik zijn gemaakt, worden ze door veel particuliere verzamelaars, handelaren, galerijen en musea steeds meer erkend als 'echte' kunstwerken. En hoewel Elvgren de afgelopen halve eeuw vooral als een pin-upkunstenaar werd beschouwd, verdient hij eigenlijk erkenning als een Amerikaanse illustrator wiens carrière veel verschillende gebieden van de commerciële kunst omvatte. Hij is altijd een meester geweest in de kunst van het representeren van vrouwelijke schoonheid, maar zijn werk bleef niet beperkt tot de pin-upindustrie.

Zijn begin en carrière bij Louis F. Dow

In 1936 voltooide Gil Elvgren zijn eerste betaalde opdracht: een omslag voor een modecatalogus, waarop een knappe jongeman is afgebeeld, gekleed in een jasje met dubbele rij knopen en een coole witte zomerbroek. Het originele werk is gemaakt in olieverf en niet ondertekend, zoals specifiek gevraagd door de artistiek directeur van het bedrijf. Zodra Elvgren het kunstwerk had afgeleverd, belde de president van het bedrijf om hem te feliciteren en nog een half dozijn catalogusomslagen te bestellen. De jonge kunstenaar was op weg naar glorie!

Gil Elvgren's eerste commerciële werk (1936)

De volgende 'beslissende' beslissing volgde een paar weken later. Dit keer ging het over een mogelijke advertentieopdracht waarvoor Elvgren zichzelf en zijn portfolio moest voorstellen. De missie, zo leert hij, zou zijn om de Dionne Quintuplets, wat de oorzaak was een sensatie in de Amerikaanse media. Het was de doorbraak waarvan Elvgren had gedroomd, maar die hij al jaren niet meer verwachtte te bereiken. En naast de prachtige kinderen had de bestelling nog een ander beslissend kenmerk: de klant was Brown and Bigelow, het grootste en belangrijkste kalenderbedrijf ter wereld. Elvgren's twee schilderijen van The Dionne Quintuplets werden gepubliceerd in de kalenders van 1937 en 1938 en waren enorm succesvol. Het feit dat Brown en Bigelow de vijflingen dat jaar in totaal $ 58.097,17 aan royalty's betaalden, laat zien hoe extreem populair Elvgrens eerste twee kalenderschilderijen waren. Onnodig te zeggen dat iedereen in het bedrijf blij was met Elvgren!

Schilderij van de Dionne-vijfling voor Brown en Bigelow (1937)

Begin 1937 werd Elvgren benaderd door de grootste concurrent van Brown en Bigelow, de Louis F. Dow Calendar Company, eveneens gevestigd in St. Paul. Hun art director wilde dat Elvgren een serie pin-ups zou schilderen, een opdracht die hij enthousiast aanvaardde. De jonge kunstenaar kon zijn ogen niet geloven: niet alleen had hij het geluk om zulke "doorbraken" zo snel na de opening van zijn eerste atelier te bereiken, maar hij zou ook mooie meisjes gaan schilderen en zijn werk op grote schaal gereproduceerd zien in kalenders. Wat Elvgren zich niet realiseerde, was dat de Dow Company zijn werk in verschillende aanvullende formaten zou reproduceren, waaronder notitieblokken, inktblotters, mutoscope , luciferboekjes en speelkaarten. Ze produceerden zelfs speciaal ontworpen boekjes met een Elvgren pin-up op de omslag en een tiental Elvgren's tekeningen aan de binnenkant met afmetingen van 20,3 x 25,4 cm.

Gil Elvgren's eerste schilderij voor de Louis F. Dow & Co (1937)

Toen Elvgren Dow in 1944 verliet om weer voor Brown en Bigelow te gaan werken, huurde Dow een kunstenaar in om delen van de pin-ups te schilderen die hij voor hen had gemaakt; op deze manier kon Dow de afbeeldingen een tweede keer gebruiken zonder Elvgren vergoedingen of royalty's te hoeven betalen. Gelukkig was de voor deze taak geselecteerde kunstenaar, Vaughan Alden Bass, zeer bekwaam en benaderde hij het werk met groot respect voor Elvgren's talent. Bass schilderde dus doorgaans alleen op de kleding en/of achtergrond van een Elvgren-schilderij en liet het gezicht, de handen en de benen intact. Een goed voorbeeld van de aanpak van Bass is Elvgren's overgeschilderde versie van A Perfect Pair (oorspronkelijk geschilderd in 1940).

Een perfect paar opnieuw geschilderd door Vaughan Alden Bass

Het originele “Een perfect paar” (1940)

In 1938 werden meer dan 6.500 van zijn bijna levensgrote pin-ups voor Royal Crown Soda uitgedeeld aan supermarkten in de Verenigde Staten. Het jaar 1938 was om een ​​geheel andere reden ook belangrijk voor Gil en Janet Elvgren, toen zij de trotse ouders werden van hun eerste kind, Karen.

Royal Crown frisdrankadvertentie (1938)

De daaropvolgende twee jaar was Elvgren zeer actief in reclame, het schrijven van tijdschriften en natuurlijk zijn pin-up voor Louis F. Dow. Met het fantastische professionele succes van Gil en de extra vreugde die hun eerste kind aan hun gezinsleven bracht, voelde het echtpaar zich klaar om na te denken over de beste manier om hun toekomst vorm te geven. Het grootste deel van Elvgren's zaken kwam uit Chicago en New York. Hij twijfelde er niet aan dat hij het nog beter zou kunnen doen als hij in een van deze twee kunstcentra zou zijn gevestigd. Zoals ze al eerder hadden gedaan, kozen ze voor Chicago, en het gezin bereidde zich voor om te verhuizen.

Mooi zitten (1940)

Kort na aankomst in de Windy City in 1940 kreeg Elvgren een baan bij de beroemde Stevens/Gross studio. Daar ontmoette hij de man die zijn ware mentor zou worden, Haddon H. Sundblom (1899-1976). Niet alleen zouden de twee mannen beste vrienden worden, maar Sundbloms invloed op Elvgrens artistieke ontwikkeling zou enorm zijn. De oude kunstenaar was al een vorm van idool voor Elvgren. De jongeman had lang voordat ze elkaar ontmoetten een map met bladen over Sundblom verzameld, en hoewel de meeste bladen illustraties waren van tijdschriftartikelen, zaten daar ook de beroemde Coca-Cola-advertenties tussen. (Het was Sundblom die Elvgren introduceerde bij het Coca-Cola-bedrijf, wat ertoe leidde dat de Coca-Cola-advertenties van Elvgren naast die van Sundblom verschenen op kiosken, op reclameborden en op kalenders.

Advertentie voor Coca-Cola (1940)

Terwijl hun vriendschap zich ontwikkelde, stelde Sundblom Elvgren voor aan Andrew Loomis (1892-1959), die ook een van Elvgren's vroege helden was.  Zowel Earl Gross als Howard Stevens waren het met Sundblom eens dat Elvgren de ideale kandidaat was om een ​​groot deel van het reclamewerk van Coca-Cola over te nemen dat hun studio produceerde voor het in Atlanta gevestigde bedrijf. Deze beslissing was een mijlpaal in de carrière van Elvgren; het leidde tot de eerste in een reeks van vijfentwintig jaar reclamewerk voor Coca-Cola, die nu worden beschouwd als maatstaven in de geschiedenis van de Amerikaanse illustratie.

Een van de vele Coca-Cola-commercials van Gil Elvgren

Onmiddellijk na het bombardement op Pearl Harbor vroeg General Electric Elvgren om nationaal publiciteitswerk te doen voor zijn oorlogscampagne. Haar eerste reclameschilderij voor het bedrijf, gepubliceerd in juni 1942 als een volledige pagina in Good Housekeeping, droeg het onderschrift "Ze weet wat vrijheid werkelijk betekent" en beeldde een trots Elvgren-meisje af, gekleed in een Rode Kruis-motor. Korpsofficiersuniform.

Ze weet wat vrijheid werkelijk betekent (1942)

Ook op het thuisfront bleven Elvgren's pin-ups die voor Dow werden geproduceerd een grote populariteit genieten, waarbij kalenderafdrukken nu vaak worden gebruikt om geld in te zamelen bij obligatiebijeenkomsten. Mannen en vrouwen konden hun vrije tijd gebruiken om een ​​puzzel samen te stellen met een Elvgren pin-up. Elvgren's best verkochte Louis F. Dow-foto was zijn Perfect Pair, maar werd op de voet gevolgd door The High Sign. Dit laatste was zo succesvol dat het het tweede beeld was dat Dow tijdens de oorlogsjaren aan Vaughan Alden Bass liet overschilderen.

Het Hoge Teken (1942)

Met de geboorte van Gil Jr. in 1942 groeide de familie Elvgren. Het bedrijfsleven groeit ook. Later dat jaar maakte Elvgren een serie nationale reclameschilderijen voor Four Roses, een whiskybedrijf dat zijn product in een recreatieve omgeving wilde presenteren. Het eerste gepubliceerde schilderij toont een groep mannen die genieten van hun favoriete drankje tijdens een diepzeevisexcursie

Advertentie voor Vier Rozen (1942)

Het jaar 1943 was opnieuw een recordjaar voor Gil Elvgren. Haar agenda stond vol met bestellingen, haar kinderen groeiden op en Janet was zwanger van hun derde kind. Louis F. Dow bracht op agressieve wijze de pin-ups die Gil enkele jaren eerder voor het bedrijf had gemaakt op de markt en promootte deze. Het leven leek redelijk goed voor deze getalenteerde en gerespecteerde kunstenaar en gelukkige huisvader. De daaropvolgende gebeurtenissen brachten dit echter allemaal in de schaduw.

Sportmodel (1943)

Het begon allemaal in 1944, toen Elvgren door Brown en Bigelow werd benaderd om zich als kunstenaar bij het team aan te sluiten. Deze uitnodiging betekende dat zijn werk min of meer rechtstreeks zou concurreren met het werk van de andere pin-up- en glamourkunstenaars van de Dow, die op dit gebied de crème de la crème waren. 

Voordat Elvgren exclusief voor Brown en Bigelow ging werken, aanvaardde hij zijn eerste (en enige) opdracht van de firma Joseph C. Hoover and Sons uit Philadelphia om een ​​glamoureus vrouwelijk onderwerp te schilderen. Omdat hij geen problemen wilde veroorzaken met Brown en Bigelow, accepteerde hij het werk op voorwaarde dat Hoover het schilderij zonder handtekening accepteerde en het niet als zijn werk publiceerde. Dit schilderij heette Dream Girl en werd gepubliceerd in 1945.

Droommeisje (1945)

In 1945 werd dit schilderij de best verkochte 'avondjurk'-pin-up ooit uitgegeven door Hoover. Het werd meer dan tien jaar in hun Superior-lijn bewaard, en in 1945. Na het snelle succes van Dream Girl stelde de president van Hoover voor dat Elvgren een serie kalenderschilderijen zou maken, maar op dat moment besloot hij het aanbod van < strong>Bruin en Bigelow.

Om te volgen in ons tweede deel van l kunst van Gil Elvgren!